در تنها پارک شهر ما
همه صندلی ها
دو نفره اند
اصلا کسی به فکر آدم های تنها نیست
حتی شهرداری....
همه صندلی ها
دو نفره اند
اصلا کسی به فکر آدم های تنها نیست
حتی شهرداری....
آنقدر
تنهایم
که بعضی وقتها فکر می کنم
اگر خواستم خودم را اعدام کنم
آیا کسی هست
صندلی را زیر پایم بکشد؟!
قبل از تو
از تنهایی ام لذت می بردم
بعد از تو
این تنهایی لعنتی رهایم نمی کند
ای کاش
قدر تنهایی ام را قبلا میدانستم